من قسمتی از سخنان با ارزش شهید حسین علم الهدی رو که توی نامه ای به خواهرشون نوشته بودن براتون اینجا نوشتم
لطفا خیلی با دقت بخونین تا در عین سادگی به عمق حرف های سیدحسین پی ببرین ...
ما زندگی را رنج می گذاریم تاراحتی و آسایش ایجاد کنیم ، تمام عمر می دویم به امید این که لحظاتی بشینیم و تمام عمر زحمت می کشیم تا استراحت کنبم والبته عمر میگذرد و راحتی و آسایش ونشستن و آرامش را لمس نمی کنیم و نمی یابیم زیرا مرتبا ازطریق اجتماع به ما نیازهای جدید تلقین می شود
پس همه ی نیروهایمان صرف فدا کردن آسایش زندگی ، برای تهیه وسایل آسایش زندگی می شود ...
آیا قربانی شدن آسایش برای چه؟ برای تکامل ؟ برای تعالی ؟ برای رفتن به حقیقت ؟
زیستن برای مصرف مصرف برای زیستن ... . یک دور باطل، دورحماقت : کار – استراحت - خوردن- خوابیدن- همین و بس !!!
درست همانگونه می اندیشیم و همانگونه انتخاب می کنیم که فرهنگ مادی غرب به ما تحمیل کرده و معیار ارزشهامان بسته بندی شده از غرب می آید،
اما خودمان نمی دانیم و نمی فهمیم و خیال می کنیم که اندیشه و فکرمان اسلامی است درصورتیکه اندیشه ای که قرآن به ما می خواهد بدهد درست عکس آنست وبا آن در تضاد کامل است .
سید حسین علم الهدی
البته این نامه طولانی تر بود که من فقط قسمت هایی رو نوشتم .
راستی بچه ها کسایی که دوست دارن تا حدودی شخصیت نورانی شهید علم الهدی رو بشناسن کتاب سفر سرخ نوشته آقای نصرت الله محمودزاده رو بخونن واقعا فوق العاده است.
